Βρισκόμαστε σε φάση ολοκλήρωσης του ντοκιμαντέρ “Ain al-Hilweh” (eye of beauty).Το θέμα μας αυτή τη φορά οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες του Λιβάνου. Είναι 300.000, 400.000 χιλιάδες ή περισσότεροι;
Κανείς δεν γνωρίζει...
Ζουν σε άθλιες συνθήκες εδώ και 61 χρόνια σε προσφυγικούς καταυλισμούς υπό την «προστασία του ΟΗΕ στις αραβικές χώρες, αλλά στο Λίβανο σε «ιδιαίτερες» συνθήκες εγκλεισμού και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι προσφυγικοί καταυλισμοί, σωστότερα «στρατόπεδα συγκέντρωσης», είναι άλλοι παράνομοι, άλλοι νόμιμοι και έχουν το “άρωμα” από τις φαβέλες τις Νοτίου Αμερικής, αλλά σε ένα ιδιόμορφο αραβικό στιλ.
Σε αρκετούς από αυτούς τους «καταυλισμούς» η είσοδος και η έξοδος επιτρέπεται μόνο για τους Παλαιστίνιους που ζουν μέσα σ’ αυτούς.
Για τους Παλαιστίνιους του Λιβάνου η καθημερινότητα είναι μια τραγωδία, τους απαγορεύεται να ασκήσουν 70 διαφορετικά επαγγέλματα, απαγορεύεται το δικαίωμα της ιδιοκτησίας ή της ενοικίασης διαμερίσματος, απαγορεύεται ακόμα και η αγορά οικοδομικών υλικών, ενώ δεν έχουν πρόσβαση σε καμία κοινωνική υπηρεσία του Λιβάνου.
Το 60% είναι άνεργοι και το 70% ζει με 1 δολάριο την μέρα που ισοδυναμεί με 1 κιλό μπανάνες.
Εκπαίδευση και υγεία τούς παρέχεται από τα ειδικά γραφεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.
- 30 «κέντρα υγείας» (περίπου 1 γιατρός για 10.000 ανθρώπους) ενώ υπολογίζεται ότι ο ΟΗΕ ξοδεύει κάθε χρόνο για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη το απίστευτο ποσό των 35$ για κάθε Παλαιστίνιο πρόσφυγα στο Λίβανο.
Σε μια εποχή που γίνεται πολύς λόγος για τους λαθρομετανάστες αν δούμε πως επιβιώνουν οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στο Λίβανο, αν συναισθανθούμε σε κοινό χρόνο θα συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα της προσπάθειάς τους για επιβίωση.
Το θέμα δεν είναι να κλείνουμε πόρτες μα να ανοίγουμε τα μάτια μας σε όλα αυτά που τρέχουν γύρω μας!
Υ.Γ. “Ain al-Hilweh” (Μάτι της όμορφης), είναι ο μεγαλύτερος καταυλισμός Παλαιστινίων προσφύγων στον Λίβανο (περίπου 50.000).
Έχει χαρακτηριστεί από τα λιβανέζικα Μ.Μ.Ε. "unlaw zone".
.jpg)
